Liesbeth Zegveld, de advocaat die de families vertegenwoordigt van de nabestaanden die in 1947 in het Indonesische dorpje Rawagedeh vermoord zijn door Nederlandse militairen, zegt dat hun claim niet verjaard is. Ze gaf vandaag een stuk van haar pleidooi prijs op Radio 1.
Nederlandse militairen zetten in 1947 alle mannen van het dorp op een rij en executeerde ze vervolgens. Daarbij kwamen 150 tot 400 mannen om het leven. Nabestaanden eisten tientallen jaren later een schadevergoeding. De landsadvocaat oordeelde in 2008 dat ze te laat zouden zijn, omdat hun claim verjaard zou zijn.
Zegveld denkt hier anders over:”De nabestaanden hebben jaren onder een koloniaal racistisch systeem geleefd. Ze hadden geen toegang tot het recht.” Ze vindt dan ook oneerlijk om nu te zeggen dat ze te laat zijn. Daarnaast brengt ze nog een ander argument ter tafel. Verjaring geldt vooral omdat het tientallen jaren na dato nog onmogelijk is om na te gaan wat er precies gebeurd is: ”Maar daar is in dit geval geen sprake van. De zaak is goed gedocumenteerd.” Ook voert ze aan dat de staat zich niet op verjaring beroept bij joodse claims over onrecht dat hen in de Tweede Wereldoorlog is aangedaan. →